blusvliegtuig

Dutch

Etymology

Compound of blussen +‎ vliegtuig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈblʏs.flixˌtœy̯x/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: blus‧vlieg‧tuig

Noun

blusvliegtuig n (plural blusvliegtuigen, diminutive blusvliegtuigje n)

1. An aeroplane adapted to extinguishing fires; a waterbomber.