bocznokołowiec

Polish

Etymology

From boczny +‎ -o- +‎ koło +‎ -owiec. First attested in 1929.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɔt͡ʂ.nɔ.kɔˈwɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: bocz‧no‧ko‧ło‧wiec

Noun

bocznokołowiec m animal

1. (nautical) sidewheeler

Declension

Declension of bocznokołowiec

	singular	plural
nominative	bocznokołowiec	bocznokołowce
genitive	bocznokołowca	bocznokołowców
dative	bocznokołowcowi	bocznokołowcom
accusative	bocznokołowca	bocznokołowce
instrumental	bocznokołowcem	bocznokołowcami
locative	bocznokołowcu	bocznokołowcach
vocative	bocznokołowcu	bocznokołowce

Further reading

• bocznokołowiec in Polish dictionaries at PWN