breuk
Afrikaans edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch broke, brueke, from Old Dutch *bruki, from Proto-West Germanic *bruki, from Proto-Germanic *brukiz.
Pronunciation edit
Noun edit
breuk f (plural breuken, diminutive breukje n)
- fracture, break
- Na het ongeluk had hij een ernstige breuk in zijn been en moest hij geopereerd worden.
- After the accident, he had a serious fracture in his leg and needed surgery.
- (arithmetic) fraction
- Kun je me helpen om deze breuk om te zetten in een decimale vorm?
- Can you help me convert this fraction into a decimal form?
- (geology) fault
- De aardbeving veroorzaakte een grote breuk in de aardkorst.
- The earthquake caused a major fault in the earth's crust.