botbreuk

Dutch

Etymology

Compound of bot +‎ breuk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɔt.brøːk/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bot‧breuk

Noun

botbreuk f (plural botbreuken, diminutive botbreukje n)

1. fracture of a bone

   Na de val van de ladder bleek hij een ernstige botbreuk in zijn arm te hebben.

   After the fall from the ladder, it turned out he had a serious bone fracture in his arm.