bruli

Esperanto

Etymology

Borrowed from French brûler, ultimately of Frankish origin, from Proto-Germanic *brōaną. Compare English broil, Italian bruciare, German brühen.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbruli]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uli
• Hyphenation: bru‧li

Verb

bruli (present brulas, past brulis, future brulos, conditional brulus, volitive brulu)

1. (intransitive) to burn

   La du amantoj rigardis la ŝtipojn brulantajn en la kameno. ― The two lovers watched the logs burning in the fireplace.

2. (intransitive) to be on fire

   Helpu min! Mia domo brulas! ― Help me! My house is on fire!

Conjugation

Conjugation of bruli present past future singular plural singular plural singular plural tense brulas brulis brulos active participle brulanta brulantaj brulinta brulintaj brulonta brulontaj acc. brulantan brulantajn brulintan brulintajn brulontan brulontajn nominal active participle brulanto brulantoj brulinto brulintoj brulonto brulontoj acc. brulanton brulantojn brulinton brulintojn brulonton brulontojn adverbial active participle brulante brulinte brulonte infinitive bruli imperative brulu conditional brulus

Derived terms

• brulado (“combustion”)
• bruligi (“to burn”, transitive verb)
• bruliĝi (“to catch fire”)
• brulkrimo (“arson”)
• brulvundi (“to burn; to sear”)
• ekbruli (“to burn, ignite, light; to catch fire”)
• ekbruligi (“to kindle, light, ignite”)

 

Related terms

• incendii (“to set on fire”)

 

Descendants

• Ido: brular

Ido

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbruli/

Noun

bruli

1. plural of brulo