buitenverblijf

Dutch

Etymology

From buiten +‎ verblijf.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbœy̯.tə(n).vərˌblɛi̯f/, /ˈbœy̯.tə(n).vɛrˌblɛi̯f/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bui‧ten‧ver‧blijf

Noun

buitenverblijf n (plural buitenverblijven, diminutive buitenverblijfje n)

1. A country house.
2. An animal enclosure that either is completely outdoors or has an outdoor section.