buntownik
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
buntownik m pers (female equivalent buntowniczka)
Declension edit
Declension of buntownik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | buntownik | buntownicy/buntowniki (deprecative) |
genitive | buntownika | buntowników |
dative | buntownikowi | buntownikom |
accusative | buntownika | buntowników |
instrumental | buntownikiem | buntownikami |
locative | buntowniku | buntownikach |
vocative | buntowniku | buntownicy |
Related terms edit
adjective
adverb
nouns
verbs