carnificina
Latin edit
Etymology edit
From carnifex (“executioner, tormentor”) + -īna.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kar.ni.fiˈkiː.na/, [kärnɪfɪˈkiːnä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kar.ni.fiˈt͡ʃi.na/, [kärnifiˈt͡ʃiːnä]
Noun edit
carnificīna f (genitive carnificīnae); first declension
- the office of executioner
- capital punishment
- torture, torment
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | carnificīna | carnificīnae |
Genitive | carnificīnae | carnificīnārum |
Dative | carnificīnae | carnificīnīs |
Accusative | carnificīnam | carnificīnās |
Ablative | carnificīnā | carnificīnīs |
Vocative | carnificīna | carnificīnae |
Related terms edit
References edit
- “carnificina”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “carnificina”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
Portuguese edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin carnificīna.
Pronunciation edit
- Hyphenation: car‧ni‧fi‧ci‧na
Noun edit
carnificina f (plural carnificinas)