catulaster
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From catul(us) (“whelp”) + -aster (“expressing incomplete resemblance”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ka.tuˈlas.ter/, [kät̪ʊˈɫ̪äs̠t̪ɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ka.tuˈlas.ter/, [kät̪uˈläst̪er]
Noun edit
catulaster m (genitive catulastrī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (nominative singular in -er).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | catulaster | catulastrī |
Genitive | catulastrī | catulastrōrum |
Dative | catulastrō | catulastrīs |
Accusative | catulastrum | catulastrōs |
Ablative | catulastrō | catulastrīs |
Vocative | catulaster | catulastrī |
References edit
- “catulaster”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- catulaster in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette