Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Chrīstus +‎ -o- +‎ gramma. Nonce-usage in 19th-century German numismatics, used in parallel with German Christogramm for Latin monogramma Christi, from the later 20th century more frequently used in Latin-language literature on art history and epigraphy.

Pronunciation edit

Noun edit

chrīstogramma n (genitive chrīstogrammatis); third declension

  1. (New Latin) Christogram
    • 1839, Museum Münterianum. pars III. Numos Byzantiorum aliorumque et antiquitates varii generis continens (auction catalogue)[1], page 18:
      Imperator paludatus stans, d. labarum, cui inscriptum Christogramma, s. sceptrum; adstante et imperatorem coronante Victoria.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1992, Inscriptiones Christianae vrbis Romae septimo saecvlo antiqviores: Nova series[2], volume 10, page 161:
      Cernuntur tantum nonnullae litterae et christogrammata graphio scripta in parietibus, sed numquam uidentur antiqua, immo uero saec. XIX et XX.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension edit

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).

Case Singular Plural
Nominative christogramma christogrammata
Genitive christogrammatis christogrammatum
Dative christogrammatī christogrammatibus
Accusative christogramma christogrammata
Ablative christogrammate christogrammatibus
Vocative christogramma christogrammata