circumdatio
Latin
editEtymology
editFrom circumdō (“I surround”) + -tiō (“-ation”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kir.kumˈdaː.ti.oː/, [kɪrkʊn̪ˈd̪äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃir.kumˈdat.t͡si.o/, [t͡ʃirkumˈd̪ät̪ː͡s̪io]
Noun
editcircumdatiō f (genitive circumdatiōnis); third declension
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | circumdatiō | circumdatiōnēs |
Genitive | circumdatiōnis | circumdatiōnum |
Dative | circumdatiōnī | circumdatiōnibus |
Accusative | circumdatiōnem | circumdatiōnēs |
Ablative | circumdatiōne | circumdatiōnibus |
Vocative | circumdatiō | circumdatiōnēs |
References
edit- “circumdatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumdatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.