cołt

Old Polish

Alternative forms

• cołta

Etymology

Borrowed from Middle High German zëlte. First attested in 1343.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡sɔɫt/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡sɔɫt/

Noun

cołt m animacy unattested (diminutive cołtek)

1. bun or piece of bread long in shape
   • 1878-1889 [1343], Archiwum Komisji Historycznej‎^[1], volume XVI, page 97:

     Unum album panem, quod in Polonico dicitur czolta

     [Unum album panem, quod in Polonico dicitur cołta]

   • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎^[2], number 1534:

     Czolt *corstula

     [Cołt *corstula]

   • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎^[3], number 1535:

     Corstula czolt, poglodek

     [Corstula cołt, pogłodek]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “cołt”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN