cognoscer
Interlingua edit
Verb edit
cognoscer
- to know, be acquainted with
Conjugation edit
Conjugation of cognoscer
| infinitive | cognoscer | ||
|---|---|---|---|
| participle | present | perfect | |
| cognoscente | cognoscite | ||
| active | simple | perfect | |
| present | cognosce | ha cognoscite | |
| past | cognosceva | habeva cognoscite | |
| future | cognoscera | habera cognoscite | |
| conditional | cognoscerea | haberea cognoscite | |
| imperative | cognosce | ||
| passive | simple | perfect | |
| present | es cognoscite | ha essite cognoscite | |
| past | esseva cognoscite | habeva essite cognoscite | |
| future | essera cognoscite | habera essite cognoscite | |
| conditional | esserea cognoscite | haberea essite cognoscite | |
| imperative | sia cognoscite | ||