ha

See also: Appendix:Variations of "ha"

Translingual

㏊ U+33CA, ㏊ SQUARE HA ← ㏉ [U+33C9] CJK Compatibility ㏋ → [U+33CB]

Symbol

ha

1. hectare

---

English

Pronunciation

• (UK) IPA^(key): /hɑː/
• Rhymes: -ɑː

• Audio (US)

  (file)

Verb

ha

1. (archaic) Alternative spelling of a (“have”)

Interjection

ha

1. A representation of laughter.

   Ha, ha, ha! That’s funny.

2. An exclamation of triumph or discovery.

   Ha! Checkmate!

3. (archaic) An exclamation of grief.
4. (dated) A sound of hesitation; er, um.

Related terms

• ah
• aha
• hah
• haha
• haw
• he
• heh
• ho

Translations

a representation of laughter

• Catalan: ha (ca)
• Danish: ha
• Dutch: ha (nl)
• Finnish: hah (fi)
• French: ah (fr)
• Greek: χα (el) (cha)
• Ido: ha! (io)

• Italian: ah (it)
• Japanese: ふ (ja) (fu)
• Portuguese: ka (pt)
• Russian: ха (ru) (xa)
• Spanish: ja (es)
• Thai: แหะ (hàe), ฮ่า (hâa)

an exclamation of triumph or discovery

• Catalan: ha (ca)
• Dutch: ha (nl)
• Finnish: haa (fi)
• French: ah (fr)

• Greek: χα (el) (cha)
• Ido: ha (io)
• Spanish: ja (es)

References

• ha at OneLook Dictionary Search

Anagrams

• A"H, AH, Ah, ah

---

Albanian

Etymology

From Proto-Albanian *eda, from Proto-Indo-European *h₁ed- (“to eat”), with the preservation of the laryngeal. Alternatively from Proto-Indo-European *h₂euw (compare Ashkun au (“bread”), Sanskrit अवय (āvaya, “to eat”)).

The past participle ngrënë is from Proto-Albanian *engranti, derived from Proto-Indo-European *gʷerh₃-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ha/

Verb

ha (first-person singular past tense hëngra, participle ngrënë); active voice

1. I eat
   • 2018 December 19, Helfen aus Dank, “i Samuelit 28:25”, in Bibël‎^[1], BookRix, →ISBN, page 450:

     I vuri këto ushqime Saulit dhe shërbëtorëve të tij, dhe ata i hëngrën; pastaj u ngritën dhe u nisën po atë natë.

     And she gave them to Saul and his servants, and they ate (them). They got up and departed that same night.

2. I gnaw, consume, wear out
3. (chess) I capture

Conjugation

• Irregular verb

Standard Albanian conjugation of ha (active voice)

participle — present (pjesore — e tashme)			ngrënë
participle — perfect (pjesore — e kryer)			pasë ngrënë
gerund — present (percjellore — e tashme)			duke ngrënë
gerund — perfect (percjellore — e kryer)			duke pasë ngrënë
infinitive — present (paskajore — e tashme)			për të ngrënë
infinitive — perfect (paskajore — e kryer)			për të pasë ngrënë
privative (forma mohore)			pa ngrënë
absolutive (absolutive)			me të ngrënë
		singular (njëjës)			plural (shumës)
		1st pers. (veta e 1rë)	2nd pers. (veta e 2të)	3rd pers. (veta e 3të)	1st pers. (veta e 1rë)	2nd pers. (veta e 2të)	3rd pers. (veta e 3të)
indicative (dëftore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	ha	ha	ha	hamë	hani	hanë
	continuous present (e tashme e vashdueshme)	po ha	po ha	po ha	po hamë	po hani	po hanë
	imperfect (e pakryer)	haja	haje	hante	hanim	hanit	hanin
	continuous imperfect (e pakryer e vazhdueshme)	po haja	po haje	po hante	po hanim	po hanit	po hanin
	aorist (simple past) (e kryer e thjeshtë)	hëngra	hëngre	hëngri	hëngrëm	hëngrët	hëngrën
	perfect (e kryer)	kam ngrënë	ke ngrënë	ka ngrënë	kemi ngrënë	keni ngrënë	kanë ngrënë
	past perfect (më se e kryer)	kisha ngrënë	kishe ngrënë	kishte ngrënë	kishim ngrënë	kishit ngrënë	kishin ngrënë
	aorist II (past perfect II) (e kryer e tejshkuar)	pata ngrënë	pate ngrënë	pati ngrënë	patëm ngrënë	patët ngrënë	patën ngrënë
	future (e ardhme)	kam për të ngrënë	ke për të ngrënë	ka për të ngrënë	kemi për të ngrënë	keni për të ngrënë	kanë për të ngrënë
	future perfect (ardhme e përparme)	kam për të pasë ngrënë	ke për të pasë ngrënë	ka për të pasë ngrënë	kemi për të pasë ngrënë	keni për të pasë ngrënë	kanë për të pasë ngrënë
	2nd future¹ (e ardhme)	do të ha	do të hash	do të haje	do të hamë	do të hani	do të hanë
	2nd future perfect² (e ardhme e përparme)	do të kem ngrënë	do të kesh ngrënë	do të ketë ngrënë	do të kemi ngrënë	do të keni ngrënë	do të kenë ngrënë
subjunctive (lidhore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	të ha	të hash	të haje	të hamë	të hani	të hanë
	imperfect (e pakryer)	të haja	të haje	të hante	të hanim	të hanit	të hanin
	perfect (e kryer)	të kem ngrënë	të kesh ngrënë	të ketë ngrënë	të kemi ngrënë	të keni ngrënë	të kenë ngrënë
	past perfect (më se e kryer)	të kisha ngrënë	të kishe ngrënë	të kishte ngrënë	të kishim ngrënë	të kishit ngrënë	të kishin ngrënë
conditional (kushtore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present¹ (e tashme)	do të ha	do të hash	do të haje	do të hamë	do të hani	do të hanë
	imperfect (e pakryer)	do të haja	do të haje	do të hante	do të hanim	do të hanit	do të hanin
	perfect² (e kryer)	do të kem ngrënë	do të kesh ngrënë	do të ketë ngrënë	do të kemi ngrënë	do të keni ngrënë	do të kenë ngrënë
	past perfect (më se e kryer)	do të kisha ngrënë	do të kishe ngrënë	do të kishte ngrënë	do të kishim ngrënë	do të kishit ngrënë	do të kishin ngrënë
optative (dëshirore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	ngrënça	ngrënç	ngrëntë	ngrënçim	ngrënçit	ngrënçin
	perfect (e kryer)	paça ngrënë	paç ngrënë	pastë ngrënë	paçim ngrënë	paçit ngrënë	paçin ngrënë
admirative (habitore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	ngrënkam	ngrënke	ngrënka	ngrënkemi	ngrënkeni	ngrënkan
	imperfect (pakryer)	ngrënkësha	ngrënkëshe	ngrënkësh	ngrënkëshim	ngrënkëshit	ngrënkëshin
	perfect (e kryer)	paskam ngrënë	paske ngrënë	paska ngrënë	paskemi ngrënë	paskeni ngrënë	paskan ngrënë
	past perfect (më se e kryer)	paskësha ngrënë	paskëshe ngrënë	paskësh ngrënë	paskëshim ngrënë	paskëshit ngrënë	paskëshin ngrënë
imperative (urdhërore)		—	ti	—	—	ju	—
	present (e tashme)	—	ha!	—	—	hani!	—
imperative — negatory (urdhërore — muhore)		—	ti	—	—	ju	—
	present (e tashme)	—	Mos ha! (Mos u ha!)	—	—	Mos hani! (Mos u hani!)	—
jussive (urdhërore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	le të ha	le të hash	le të haje	le të hamë	le të hani	le të hanë
	imperfect (e pakryer)	le të haja	le të haje	le të hante	le të hanim	le të hanit	le të hanin
	perfect (e kryer)	le të kem ngrënë	le të kesh ngrënë	le të ketë ngrënë	le të kemi ngrënë	le të keni ngrënë	le të kenë ngrënë
	past perfect (më se e kryer)	le të kisha ngrënë	le të kishe ngrënë	le të kishte ngrënë	le të kishim ngrënë	le të kishit ngrënë	le të kishin ngrënë
(¹) indicative 2nd future identical with conditional present — ²) indicative 2nd future perfect identical with conditional perfect)

See also

• hahem
• haje
• pi

---

Bahnar

Etymology

From Proto-Bahnaric *haː, from Proto-Mon-Khmer *haʔ; cognate with Khmer ហា (haa) and Vietnamese há.

Pronunciation

• IPA^(key): /haː/

Verb

ha 

1. to open (mouth)

---

Bilba

Etymology

From Proto-Central-Eastern Malayo-Polynesian *əpat, from Proto-Malayo-Polynesian *əpat, from Proto-Austronesian *Səpat.

Numeral

ha

1. four

---

Breton

Etymology

From Proto-Brythonic *(h)a, from Proto-Indo-European *ad-gʰe (compare with Cornish ha, Welsh a, ag).

Conjunction

ha

1. and

Synonyms

• hag - used before a vowel

---

Burushaski

Noun

ha

1. house

---

Catalan

Pronunciation

• (Balearic, Central, Valencian) IPA^(key): /ˈa/
• Homophone: a

Verb

ha

1. third-person singular present indicative form of haver

---

Cornish

Etymology

From Proto-Brythonic *(h)a, from Proto-Indo-European *ad-gʰe (compare with Breton ha, Welsh a, ag).

Conjunction

ha

1. and

   Yma hwans dhymm a diwes hag avel.

   I want a drink and an apple.

2. while

   hag ev owth oberi

   while he was working

Synonyms

• (before vowels) hag

---

Danish

Pronunciation

• IPA^(key): /ha/, [hɑ], [ha]
• Rhymes: -ar

Interjection

ha

1. ha! (an exclamation of triumph or discovery)
2. (onomatopoeia) ha (a representation of laughter), often repeated

Synonyms

• (onomatopoeia): he, hi, ho, hæ, hø, hå, tihi

---

Dutch

Pronunciation

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aː

Symbol

ha

1. Abbreviation of hectare.

Interjection

ha

1. ha

---

Esperanto

Pronunciation

• IPA^(key): /ha/

• Audio

  (file)

Interjection

ha

1. ah

---

Ewe

Noun

ha

1. alcohol
2. community
3. pig
4. song

---

Faroese

Pronunciation

• IPA^(key): [haː]

Interjection

ha?

1. Pardon?
2. isn't it?

---

Finnish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhɑ/, [ˈhɑ]
• Rhymes: -ɑ
• Syllabification: ha

Interjection

ha

1. ha (expressing laughter)

Anagrams

• ah

---

French

Verb

ha

1. third-person singular present active indicative of havoir

---

Galician

Alternative forms

• hai

Verb

ha

1. third-person singular present indicative of haber

---

Guaraní

Conjunction

ha

1. and

---

Havasupai-Walapai-Yavapai

Alternative forms

• 'ha / ʔha (Yavapai form)

Noun

ha

1. (Walapai) water

References

• Werner Winter, Walapai (Hualapai) Texts

---

Hungarian

Etymology

Lexicalization of the h- stem of hogy +‎ -á (lative case suffix). The original form was probably há, where the ending later shortened to -a.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈhɒ]

• Audio

  (file)

Conjunction

ha

1. if (introduces conditional clause)
2. when, once

   Ha meglátod a parkot, fordulj jobbra. ― When you see the park, turn right.

Derived terms

Compound words

• akárha
• aligha
• habár
• hogyha
• mintha
• néha
• noha
• valaha

 

Expressions

• ha a hegy nem megy Mohamedhez, Mohamed megy a hegyhez
• ha nincs ló, jó a szamár is
• ha nincs otthon a macska, cincognak az egerek
• minden jó, ha a vége jó
• úgy szép az élet, ha zajlik

 

Interjection

ha

1. (poetic) (indicates anger or surprise)
   • 1857, János Arany, A walesi bárdok (The Bards of Wales)

     Ha, ha! Mi zúg? … mi éji dal

     London utcáin ez?

---

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /haː/
• Rhymes: -aː

Interjection

ha?

1. huh?, what?, come again?, I'm sorry?

   Ha, hvað sagðirðu?

   I'm sorry, what did you say?

---

Interlingua

Verb

ha

1. prensent tense of haber

---

Italian

Etymology 1

See the etymology of the main entry.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa/
• Rhymes: -a

Verb

ha

1. third-person singular present indicative of avere

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): /a/
• Rhymes: -a

Interjection

ha!

1. ah! (usually ironic or sarcastic)

Synonyms

• ah

---

Japanese

Romanization

ha

1. Rōmaji transcription of は
2. Rōmaji transcription of ハ

---

Latin

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /haː/
• (Ecclesiastical) IPA^(key): /a/

Noun

hā f (indeclinable)

1. The name of the letter H.

Coordinate terms

• (Latin-script letter names) littera; ā, bē, cē, dē, ē, ef, gē, hā, ī, kā, el, em, en, ō, pē, kū, er, es, tē, ū, ix / īx / ex, ȳ / ī graeca / ȳpsīlon, zēta

References

• Arthur E. Gordon, The Letter Names of the Latin Alphabet (University of California Press, 1973; volume 9 of University of California Publications: Classical Studies), part III: “Summary of the Ancient Evidence”, page 32: "Clearly there is no question or doubt about the names of the vowels A, E, I, O, U. They are simply long A, long E, etc. (ā, ē, ī, ō, ū). Nor is there any uncertainty with respect to the six mutes B, C, D, G, P, T. Their names are bē, cē, dē, gē, pē, tē (each with a long E). Or about H, K, and Q: they are hā, kā, kū—each, again, with a long vowel sound."

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ha/
• (Ecclesiastical) IPA^(key): /a/

Interjection

ha

1. hurrah!, ha ha! (onomatopoeia expressing joy or laughter)

Related terms

• hahae
• hahahae

---

Latvian

Interjection

ha

1. ha

---

Luxembourgish

Pronunciation

• IPA^(key): /ha/, [haː]

Verb

ha

1. second-person singular imperative of haen

---

Mandarin

Romanization

ha

1. Nonstandard spelling of hā.
2. Nonstandard spelling of há.
3. Nonstandard spelling of hǎ.
4. Nonstandard spelling of hà.

Usage notes

• English transcriptions of Mandarin speech often fail to distinguish between the critical tonal differences employed in the Mandarin language, using words such as this one without the appropriate indication of tone.

---

Maricopa

Noun

ha

1. water

References

• Lynn Gordon, Maricopa Morphology and Syntax (1986, →ISBN, page 364

---

Middle English

Etymology 1

From Old English hē, from Proto-Germanic *hiz (“this, this one”).

Pronoun

ha

1. (chiefly eastern Southern dialectal) Alternative form of he

References

• “he, (pron.)” in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007, retrieved 6 May 2018.

Etymology 2

Pronoun

ha

1. Alternative form of heo

References

• “he, pron. (3)” in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007, retrieved 10 June 2018.

Etymology 3

From Old English hīe, hī.

Pronoun

ha

1. Alternative form of he

References

• “he, pron. (3)” in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007, retrieved 12 June 2018.

Etymology 4

From Old English hafian, habban.

Verb

ha

1. Alternative form of haven (“to have”)

---

Neapolitan

Verb

ha

1. third-person singular present indicative of avé

---

Norwegian Bokmål

Etymology

From Old Norse hafa.

Verb

ha (imperative ha, present tense har, simple past hadde, past participle hatt)

1. to have

Derived terms

• inneha

References

• “ha” in The Bokmål Dictionary.

---

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• (former reform[s] only): hava, have

Etymology

From Old Norse hafa. Akin to English have.

Pronunciation

• IPA^(key): /hɑː/

Verb

ha (present tense har, past tense hadde, past participle hatt, passive infinitive havast, present participle havande, imperative ha)

1. have (possess, own)

   Eg har ein blå bil.

   I have a blue car.

2. have (auxiliary verb, taking a past participle) Used in forming the perfect aspect and the past perfect aspect.

   Eg har vore her sidan i dag tidleg.

   I have been here since this morning.

   Eg hadde allereie ete.

   I had already eaten.

References

• “ha” in The Nynorsk Dictionary.

---

Novial

Verb

ha (past had, active participle hant)

1. (auxiliary) have/has, added to the front of a verb to make it perfect

---

Old Irish

Determiner

ha (3rd person possessive) (triggers lenition in the masculine and neuter singular, an unwritten prothetic /h/ in the feminine singular, and eclipsis in the plural)

1. Alternative form of a
   • c. 800, Würzburg Glosses on the Pauline Epistles, Wb. 6^a13

     Is deidbir ha áigthiu, ar is do thabirt díglae berid in claideb sin.

     It is reasonable to fear him [lit. "his fearing is reasonable"], for it is to inflict punishment that he bears that sword.

---

Portuguese

Verb

ha

1. Obsolete spelling of há

---

Rapa Nui

Rapa Nui cardinal numbers

<  3	4	5  >
Cardinal : ha     Counting form : kaha

Etymology

From Proto-Polynesian *fa, from Proto-Oceanic *pat, from Proto-Eastern Malayo-Polynesian *pat, from Proto-Central-Eastern Malayo-Polynesian *əpat, from Proto-Malayo-Polynesian *əpat, from Proto-Austronesian *Səpat.

Numeral

ha

1. four

Usage notes

When counting, use kaha.

---

Rwanda-Rundi

Etymology

From Proto-Bantu *-páa.

Verb

-há (infinitive guhá, perfective -hâye)

1. to give

---

Sotho

Conjunction

ha

1. if
2. when

---

Spanish

Pronunciation

• IPA^(key): /a/
• Homophone: a

Verb

ha

1. Formal second-person singular (usted) present indicative form of haber.
2. Third-person singular (él, ella, also used with usted^?) present indicative form of haber.

---

Swedish

Pronunciation

• IPA^(key): /hɑː/

• audio

  (file)

Etymology 1

Apocopic form of hava, from Old Swedish hava, from Old Norse hafa, from Proto-Germanic *habjaną, from Proto-Indo-European *keh₂p- (“to take, seize, catch”).

Verb

ha (present har, preterite hade, supine haft, imperative ha)

1. (transitive) To have; to possess, or to have as a property; to come into possession of something concrete or abstract.

   John har två katter.

   John has two cats.

   Den slipsen har en fruktansvärd färg.

   That tie has a terrible colour.

   Vi hade riktigt trevligt igår kväll.

   We had a really nice time last night.

2. (auxiliary) Used together with the supine form of a verb in the construction of perfect or pluperfect forms

   Jenny har köpt en hund.

   Jenny has bought a dog.

Conjugation

Conjugation of ha (weak)

	Active	Passive
Infinitive	ha	has
Present tense	har	has
Past tense	hade	hades
Supine	haft	hafts
Imperative	ha	—
Present participle	havande
Past participle	—

Conjugation of hava (dated)

	Active	Passive
Infinitive	hava	havas
Present tense	haver	havs , haves
Past tense	hade	hades
Supine	haft	hafts
Imperative	hav	—
Present participle	havande
Past participle	havd

Alternative forms

• (dated): hava
• hafva (obsolete)
• hafwa (obsolete)

Etymology 2

Interjection

ha

1. ha! (same as the English)
2. what?, come again?, I'm sorry?, huh?

   Ha? Vad sade du?

   What? What did you say?

See also

• jaha
• nähä

Anagrams

• ah

---

Tarantino

Verb

ha

1. third-person singular present indicative of avere

---

Turkish

Alternative forms

• he

Etymology

From Proto-Turkic [Term?] (“yes”). Compare Azerbaijani hə (“yes”), Turkmen hawa (“yes”), Uzbek ha (“yes”), Uyghur ھەئە‎ (he'e, “yes”), Kazakh иә (ïä, “yes”), Southern Altai эйе (eye, “yes”), Tatar әйе (äye, “aye, yes, yea”), Bashkir эйе (eye, “yes”), Chuvash ээх (eeh, “yes”).

Particle

ha

1. (colloquial, dialectal, archaic) yes; yeah

   Geliyor musun? — Ha, geliyorum.

   Are you coming? — Yes, I'm coming.

Interjection

ha

1. yea, uh-huh; understood, got it

   Yürüdüm, yürüdüm... — Ha. — ...sonra da eve gittim.

   I walked, I walked... — Uh-huh. — ...then I went home.

2. oh yeah

   Ha, sen bize çay getirecektin.

   Oh yeah, you were going to bring us some tea.

3. yes? right? hmm?

   Üniversiteye gidiyorsun, ha?

   You're going to college, right?

4. I told you so, there it is

   Ha. Böyle olacağını biliyordum.

   I told you so. I knew this would happen.

5. sorry? eh? huh? (What did you say?)

   Ha? Duymadım.

   Huh? I didn't hear.

Synonyms

• evet

Antonyms

• yok
• hayır

---

Uzbek

Interjection

ha

1. yes

---

Vietnamese

Pronunciation

• (Hà Nội) IPA^(key): [haː˧˧]
• (Huế) IPA^(key): [haː˧˧]
• (Hồ Chí Minh City) IPA^(key): [haː˧˧]

Noun

ha

1. Abbreviation of hecta (“hectare”).

Particle

ha

1. (Southern Vietnam, colloquial) yes?; no?; m'kay?; amirite?

Interjection

ha

1. (onomatopoeia) ha (laughter)

---

West Frisian

Verb

ha

1. alternative form of any present-tense form of hawwe except for the third-person singular

---

Zou

Noun

ha

1. tooth

References

• http://www.languageinindia.com/feb2013/zouphonologyfinal.pdf