compunctio
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /komˈpuːnk.ti.oː/, [kɔmˈpuːŋkt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /komˈpunk.t͡si.o/, [komˈpuŋkt̪͡s̪io]
Noun edit
compūnctiō f (genitive compūnctiōnis); third declension
- puncture
- (Late Latin) prick (e.g. of conscience)
- (Ecclesiastical Latin) remorse
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | compūnctiō | compūnctiōnēs |
Genitive | compūnctiōnis | compūnctiōnum |
Dative | compūnctiōnī | compūnctiōnibus |
Accusative | compūnctiōnem | compūnctiōnēs |
Ablative | compūnctiōne | compūnctiōnibus |
Vocative | compūnctiō | compūnctiōnēs |
Descendants edit
- Catalan: compunció
- English: compunction
- French: componction
- Galician: compunción
- Italian: compunzione
- Portuguese: compunção
- Romanian: compuncțiune
- Spanish: compunción
References edit
- “compunctio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- compunctio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.