concinnatio
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kon.kinˈnaː.ti.oː/, [kɔŋkɪnˈnäːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.t͡ʃinˈnat.t͡si.o/, [kon̠ʲt͡ʃinˈnät̪ː͡s̪io]
Noun edit
concinnātiō f (genitive concinnātiōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | concinnātiō | concinnātiōnēs |
Genitive | concinnātiōnis | concinnātiōnum |
Dative | concinnātiōnī | concinnātiōnibus |
Accusative | concinnātiōnem | concinnātiōnēs |
Ablative | concinnātiōne | concinnātiōnibus |
Vocative | concinnātiō | concinnātiōnēs |
References edit
- “concinnatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concinnatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- concinnatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.