concoctio
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /konˈkok.ti.oː/, [kɔŋˈkɔkt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /konˈkok.t͡si.o/, [koŋˈkɔkt̪͡s̪io]
Noun
editconcoctiō f (genitive concoctiōnis); third declension
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | concoctiō | concoctiōnēs |
Genitive | concoctiōnis | concoctiōnum |
Dative | concoctiōnī | concoctiōnibus |
Accusative | concoctiōnem | concoctiōnēs |
Ablative | concoctiōne | concoctiōnibus |
Vocative | concoctiō | concoctiōnēs |
References
edit- “concoctio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concoctio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.