Latin edit

Etymology edit

From con- +‎ quatiō (shake, hit).

Pronunciation edit

Verb edit

concutiō (present infinitive concutere, perfect active concussī, supine concussum); third conjugation iō-variant

  1. to shake violently (or together)
  2. to agitate
  3. to terrify or alarm

Conjugation edit

   Conjugation of concutiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present concutiō concutis concutit concutimus concutitis concutiunt
imperfect concutiēbam concutiēbās concutiēbat concutiēbāmus concutiēbātis concutiēbant
future concutiam concutiēs concutiet concutiēmus concutiētis concutient
perfect concussī concussistī concussit concussimus concussistis concussērunt,
concussēre
pluperfect concusseram concusserās concusserat concusserāmus concusserātis concusserant
future perfect concusserō concusseris concusserit concusserimus concusseritis concusserint
passive present concutior concuteris,
concutere
concutitur concutimur concutiminī concutiuntur
imperfect concutiēbar concutiēbāris,
concutiēbāre
concutiēbātur concutiēbāmur concutiēbāminī concutiēbantur
future concutiar concutiēris,
concutiēre
concutiētur concutiēmur concutiēminī concutientur
perfect concussus + present active indicative of sum
pluperfect concussus + imperfect active indicative of sum
future perfect concussus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present concutiam concutiās concutiat concutiāmus concutiātis concutiant
imperfect concuterem concuterēs concuteret concuterēmus concuterētis concuterent
perfect concusserim concusserīs concusserit concusserīmus concusserītis concusserint
pluperfect concussissem concussissēs concussisset concussissēmus concussissētis concussissent
passive present concutiar concutiāris,
concutiāre
concutiātur concutiāmur concutiāminī concutiantur
imperfect concuterer concuterēris,
concuterēre
concuterētur concuterēmur concuterēminī concuterentur
perfect concussus + present active subjunctive of sum
pluperfect concussus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present concute concutite
future concutitō concutitō concutitōte concutiuntō
passive present concutere concutiminī
future concutitor concutitor concutiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives concutere concussisse concussūrum esse concutī concussum esse concussum īrī
participles concutiēns concussūrus concussus concutiendus,
concutiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
concutiendī concutiendō concutiendum concutiendō concussum concussū

Descendants edit

  • English: concuss

References edit

  • concutio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • concutio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • concutio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.