conglutinatio
Latin edit
Etymology edit
conglūtinō (“to glue together”) + -tiō
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kon.ɡluː.tiˈnaː.ti.oː/, [kɔŋɡɫ̪uːt̪ɪˈnäːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.ɡlu.tiˈnat.t͡si.o/, [koŋɡlut̪iˈnät̪ː͡s̪io]
Noun edit
conglūtinātiō f (genitive conglūtinātiōnis); third declension
- gluing together
- a union, combination
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | conglūtinātiō | conglūtinātiōnēs |
Genitive | conglūtinātiōnis | conglūtinātiōnum |
Dative | conglūtinātiōnī | conglūtinātiōnibus |
Accusative | conglūtinātiōnem | conglūtinātiōnēs |
Ablative | conglūtinātiōne | conglūtinātiōnibus |
Vocative | conglūtinātiō | conglūtinātiōnēs |
References edit
- “conglutinatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “conglutinatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers