conscissio
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /konˈskis.si.oː/, [kõːˈs̠kɪs̠ːioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /konˈʃis.si.o/, [kon̠ʲˈʃisːio]
Noun edit
cōnscissiō f (genitive cōnscissiōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cōnscissiō | cōnscissiōnēs |
Genitive | cōnscissiōnis | cōnscissiōnum |
Dative | cōnscissiōnī | cōnscissiōnibus |
Accusative | cōnscissiōnem | cōnscissiōnēs |
Ablative | cōnscissiōne | cōnscissiōnibus |
Vocative | cōnscissiō | cōnscissiōnēs |
References edit
- “conscissio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conscissio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.