consecratrix
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kon.seˈkraː.triːks/, [kõːs̠ɛˈkräːt̪riːks̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.seˈkra.triks/, [konseˈkräːt̪riks]
Noun
editcōnsecrātrīx f (genitive cōnsecrātrīcis, masculine cōnsecrātor); third declension
- she who consecrates or dedicates
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cōnsecrātrīx | cōnsecrātrīcēs |
Genitive | cōnsecrātrīcis | cōnsecrātrīcum |
Dative | cōnsecrātrīcī | cōnsecrātrīcibus |
Accusative | cōnsecrātrīcem | cōnsecrātrīcēs |
Ablative | cōnsecrātrīce | cōnsecrātrīcibus |
Vocative | cōnsecrātrīx | cōnsecrātrīcēs |
References
edit- “consecratrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- consecratrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.