French

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

contraria

  1. third-person singular past historic of contrarier

Italian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /konˈtra.rja/
  • Rhymes: -arja
  • Hyphenation: con‧trà‧ria

Adjective

edit

contraria

  1. feminine singular of contrario

Anagrams

edit

Latin

edit

Pronunciation

edit

Adjective

edit

contrāria

  1. inflection of contrārius:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Adjective

edit

contrāriā

  1. ablative feminine singular of contrārius

References

edit

Portuguese

edit

Verb

edit

contraria

  1. inflection of contrariar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Romanian

edit

Etymology

edit

Borrowed from French contrarier.

Verb

edit

a contraria (third-person singular present contrariează, past participle contrariat) 1st conj.

  1. to upset

Conjugation

edit

Spanish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /konˈtɾaɾja/ [kõn̪ˈt̪ɾa.ɾja]
  • Rhymes: -aɾja
  • Syllabification: con‧tra‧ria

Adjective

edit

contraria

  1. feminine singular of contrario