conversatio
Latin edit
Etymology edit
From conversō (“interact with, pass time with”) + -tiō.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kon.u̯erˈsaː.ti.oː/, [kɔnu̯ɛrˈs̠äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.verˈsat.t͡si.o/, [koɱverˈsät̪ː͡s̪io]
Noun edit
conversātiō f (genitive conversātiōnis); third declension
- way of life, conduct or behaviour
- familiarity
- monastic life
- conversation
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | conversātiō | conversātiōnēs |
Genitive | conversātiōnis | conversātiōnum |
Dative | conversātiōnī | conversātiōnibus |
Accusative | conversātiōnem | conversātiōnēs |
Ablative | conversātiōne | conversātiōnibus |
Vocative | conversātiō | conversātiōnēs |
Related terms edit
Descendants edit
- Catalan: conversació
- English: conversation
- French: conversation
- Galician: conversación
- Italian: conversazione
- → Middle Irish: coinbersáid
- Portuguese: conversação
- Romanian: conversație
- Spanish: conversación
References edit
- “conversatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “conversatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- conversatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.