człowieczek

Polish

Etymology

From człowiek +‎ -ek. First attested in 1528.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /t͡ʂwɔˈvjɛt͡ʂɛk/

• (Middle Polish) IPA^(key): /t͡ʂɫɔˈvjɛt͡ʂɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂɛk
• Syllabification: czło‧wie‧czek

Noun

człowieczek m pers

1. diminutive of człowiek
2. small person (e.g. a child, a dwarf)

Declension

Declension of człowieczek

	singular	plural
nominative	człowieczek	człowieczkowie/człowieczki (deprecative)
genitive	człowieczka	człowieczków
dative	człowieczkowi	człowieczkom
accusative	człowieczka	człowieczków
instrumental	człowieczkiem	człowieczkami
locative	człowieczku	człowieczkach
vocative	człowieczku	człowieczkowie

Related terms

adjectives

• człowieczeński
• człowieczy
• człowiekowaty

 

adverb

• jak człowiek

 

interjections

• człowiecze
• człowieku

 

nouns

• człowiectwo
• człowieczątko
• człowieczek
• człowieczeńskość
• człowieczeństwo
• człowieczę
• człowieczość
• człowieczyca
• człowieczyna
• człowieczysko
• człowiekowate

 

verbs

• człowieczeć impf
• odczłowieczyć pf, odczłowieczać impf
• uczłowieczyć pf, uczłowieczać impf

 

Further reading

• człowieczek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• człowieczek in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “człowieczek”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “człowieczek”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “człowieczek”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 393
• człowieczek in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego