czaruś

See also: Czaruś

Polish

Etymology

From czar +‎ -uś.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂa.ruɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aruɕ
• Syllabification: cza‧ruś
• Homophone: Czaruś

Noun

czaruś m pers (related adjective czarusiowaty)

1. (colloquial) charmer (young, handsome man capable of charming girls)

   Synonym: uwodziciel

Declension

Declension of czaruś

	singular	plural
nominative	czaruś	czarusie
genitive	czarusia	czarusiów/czarusi
dative	czarusiowi	czarusiom
accusative	czarusia	czarusiów/czarusi
instrumental	czarusiem	czarusiami
locative	czarusiu	czarusiach
vocative	czarusiu	czarusie

Further reading

• czaruś in Polish dictionaries at PWN