dënn
Luxembourgish edit
Etymology edit
From Middle High German dünne, from Old High German dunni, from Proto-West Germanic *þunnī. Cognate with German dünn, Dutch dun, English thin, Icelandic þunnur.
Pronunciation edit
Adjective edit
dënn (masculine dënnen, neuter dënnt, comparative méi dënn, superlative am dënnsten)
Declension edit
declension of dënn
| number and gender | singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | all genders | ||
| predicative | hien ass dënn | si ass dënn | et ass dënn | si si(nn) dënn | |
| nominative / accusative |
attributive and/or after determiner | dënnen | dënn | dënnt | dënn |
| independent without determiner | dënnes | dënner | |||
| dative | after any declined word | dënnen | dënner | dënnen | dënnen |
| as first declined word | dënnem | dënnem | |||
Antonyms edit
Wolof edit
Noun edit
dënn (definite form dënn bi)