|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
daonlathaím
|
daonlathaíonn tú; daonlathaír†
|
daonlathaíonn sé, sí
|
daonlathaímid; daonlathaíonn muid
|
daonlathaíonn sibh
|
daonlathaíonn siad; daonlathaíd†
|
a dhaonlathaíonn; a dhaonlathaíos / a ndaonlathaíonn*; a ndaonlathaíos*
|
daonlathaítear
|
past
|
dhaonlathaigh mé; dhaonlathaíos
|
dhaonlathaigh tú; dhaonlathaís
|
dhaonlathaigh sé, sí
|
dhaonlathaíomar; dhaonlathaigh muid
|
dhaonlathaigh sibh; dhaonlathaíobhair
|
dhaonlathaigh siad; dhaonlathaíodar
|
a dhaonlathaigh / ar dhaonlathaigh*
|
daonlathaíodh
|
past habitual
|
dhaonlathaínn / ndaonlathaínn‡‡
|
dhaonlathaíteá / ndaonlathaíteᇇ
|
dhaonlathaíodh sé, sí / ndaonlathaíodh sé, s퇇
|
dhaonlathaímis; dhaonlathaíodh muid / ndaonlathaímis‡‡; ndaonlathaíodh muid‡‡
|
dhaonlathaíodh sibh / ndaonlathaíodh sibh‡‡
|
dhaonlathaídís; dhaonlathaíodh siad / ndaonlathaídís‡‡; ndaonlathaíodh siad‡‡
|
a dhaonlathaíodh / a ndaonlathaíodh*
|
dhaonlathaítí / ndaonlathaít퇇
|
future
|
daonlathóidh mé; daonlathód; daonlathóchaidh mé†
|
daonlathóidh tú; daonlathóir†; daonlathóchaidh tú†
|
daonlathóidh sé, sí; daonlathóchaidh sé, sí†
|
daonlathóimid; daonlathóidh muid; daonlathóchaimid†; daonlathóchaidh muid†
|
daonlathóidh sibh; daonlathóchaidh sibh†
|
daonlathóidh siad; daonlathóid†; daonlathóchaidh siad†
|
a dhaonlathóidh; a dhaonlathós; a dhaonlathóchaidh†; a dhaonlathóchas† / a ndaonlathóidh*; a ndaonlathós*; a ndaonlathóchaidh*†; a ndaonlathóchas*†
|
daonlathófar; daonlathóchar†
|
conditional
|
dhaonlathóinn; dhaonlathóchainn† / ndaonlathóinn‡‡; ndaonlathóchainn†‡‡
|
dhaonlathófá; dhaonlathóchthᆠ/ ndaonlathófᇇ; ndaonlathóchthᆇ‡
|
dhaonlathódh sé, sí; dhaonlathóchadh sé, sí† / ndaonlathódh sé, s퇇; ndaonlathóchadh sé, s톇‡
|
dhaonlathóimis; dhaonlathódh muid; dhaonlathóchaimis†; dhaonlathóchadh muid† / ndaonlathóimis‡‡; ndaonlathódh muid‡‡; ndaonlathóchaimis†‡‡; ndaonlathóchadh muid†‡‡
|
dhaonlathódh sibh; dhaonlathóchadh sibh† / ndaonlathódh sibh‡‡; ndaonlathóchadh sibh†‡‡
|
dhaonlathóidís; dhaonlathódh siad; dhaonlathóchadh siad† / ndaonlathóidís‡‡; ndaonlathódh siad‡‡; ndaonlathóchadh siad†‡‡
|
a dhaonlathódh; a dhaonlathóchadh† / a ndaonlathódh*; a ndaonlathóchadh*†
|
dhaonlathófaí; dhaonlathóchthaí† / ndaonlathófa퇇; ndaonlathóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go ndaonlathaí mé; go ndaonlathaíod†
|
go ndaonlathaí tú; go ndaonlathaír†
|
go ndaonlathaí sé, sí
|
go ndaonlathaímid; go ndaonlathaí muid
|
go ndaonlathaí sibh
|
go ndaonlathaí siad; go ndaonlathaíd†
|
—
|
go ndaonlathaítear
|
past
|
dá ndaonlathaínn
|
dá ndaonlathaíteá
|
dá ndaonlathaíodh sé, sí
|
dá ndaonlathaímis; dá ndaonlathaíodh muid
|
dá ndaonlathaíodh sibh
|
dá ndaonlathaídís; dá ndaonlathaíodh siad
|
—
|
dá ndaonlathaítí
|
imperative
|
daonlathaím
|
daonlathaigh
|
daonlathaíodh sé, sí
|
daonlathaímis
|
daonlathaígí; daonlathaídh†
|
daonlathaídís
|
—
|
daonlathaítear
|
verbal noun
|
daonlathú
|
past participle
|
daonlathaithe
|