degvīns
Latvian edit
Etymology edit
From the deg- stem of degt (“to burn”, verb) + vīns (“wine”).
Pronunciation edit
Noun edit
degvīns m (1st declension)
Declension edit
Declension of degvīns (1st declension)
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | degvīns | degvīni |
accusative (akuzatīvs) | degvīnu | degvīnus |
genitive (ģenitīvs) | degvīna | degvīnu |
dative (datīvs) | degvīnam | degvīniem |
instrumental (instrumentālis) | degvīnu | degvīniem |
locative (lokatīvs) | degvīnā | degvīnos |
vocative (vokatīvs) | degvīn | degvīni |