diúltaigh

Irish

Etymology 1

From Middle Irish diúltaigid, from Old Irish do·sluindi.

Verb

diúltaigh (present analytic diúltaíonn, future analytic diúltóidh, verbal noun diúltú, past participle diúltaithe)

(transitive) deny, renounce
(intransitive) rebut [with do ‘someone/something’]

Conjugation

conjugation of diúltaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	diúltaím	diúltaíonn tú; diúltaír^†	diúltaíonn sé, sí	diúltaímid; diúltaíonn muid	diúltaíonn sibh	diúltaíonn siad; diúltaíd^†	a dhiúltaíonn; a dhiúltaíos / a ndiúltaíonn; a ndiúltaíos	diúltaítear
	past	dhiúltaigh mé; dhiúltaíos	dhiúltaigh tú; dhiúltaís	dhiúltaigh sé, sí	dhiúltaíomar; dhiúltaigh muid	dhiúltaigh sibh; dhiúltaíobhair	dhiúltaigh siad; dhiúltaíodar	a dhiúltaigh / ar dhiúltaigh*	diúltaíodh
	past habitual	dhiúltaínn / ndiúltaínn‡‡	dhiúltaíteá / ndiúltaíteá‡‡	dhiúltaíodh sé, sí / ndiúltaíodh sé, sí‡‡	dhiúltaímis; dhiúltaíodh muid / ndiúltaímis‡‡; ndiúltaíodh muid‡‡	dhiúltaíodh sibh / ndiúltaíodh sibh‡‡	dhiúltaídís; dhiúltaíodh siad / ndiúltaídís‡‡; ndiúltaíodh siad‡‡	a dhiúltaíodh / a ndiúltaíodh*	dhiúltaítí / ndiúltaítí‡‡
future		diúltóidh mé; diúltód; diúltóchaidh mé^†	diúltóidh tú; diúltóir^†; diúltóchaidh tú^†	diúltóidh sé, sí; diúltóchaidh sé, sí^†	diúltóimid; diúltóidh muid; diúltóchaimid^†; diúltóchaidh muid^†	diúltóidh sibh; diúltóchaidh sibh^†	diúltóidh siad; diúltóid^†; diúltóchaidh siad^†	a dhiúltóidh; a dhiúltós; a dhiúltóchaidh^†; a dhiúltóchas^† / a ndiúltóidh; a ndiúltós; a ndiúltóchaidh^†; a ndiúltóchas^†	diúltófar; diúltóchar^†
conditional		dhiúltóinn; dhiúltóchainn^† / ndiúltóinn‡‡; ndiúltóchainn^†‡‡	dhiúltófá; dhiúltóchthá^† / ndiúltófá‡‡; ndiúltóchthá^†‡‡	dhiúltódh sé, sí; dhiúltóchadh sé, sí^† / ndiúltódh sé, sí‡‡; ndiúltóchadh sé, sí^†‡‡	dhiúltóimis; dhiúltódh muid; dhiúltóchaimis^†; dhiúltóchadh muid^† / ndiúltóimis‡‡; ndiúltódh muid‡‡; ndiúltóchaimis^†‡‡; ndiúltóchadh muid^†‡‡	dhiúltódh sibh; dhiúltóchadh sibh^† / ndiúltódh sibh‡‡; ndiúltóchadh sibh^†‡‡	dhiúltóidís; dhiúltódh siad; dhiúltóchadh siad^† / ndiúltóidís‡‡; ndiúltódh siad‡‡; ndiúltóchadh siad^†‡‡	a dhiúltódh; a dhiúltóchadh^† / a ndiúltódh; a ndiúltóchadh^†	dhiúltófaí; dhiúltóchthaí^† / ndiúltófaí‡‡; ndiúltóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go ndiúltaí mé; go ndiúltaíod^†	go ndiúltaí tú; go ndiúltaír^†	go ndiúltaí sé, sí	go ndiúltaímid; go ndiúltaí muid	go ndiúltaí sibh	go ndiúltaí siad; go ndiúltaíd^†	—	go ndiúltaítear
subjunctive	past	dá ndiúltaínn	dá ndiúltaíteá	dá ndiúltaíodh sé, sí	dá ndiúltaímis; dá ndiúltaíodh muid	dá ndiúltaíodh sibh	dá ndiúltaídís; dá ndiúltaíodh siad	—	dá ndiúltaítí
imperative		diúltaím	diúltaigh	diúltaíodh sé, sí	diúltaímis	diúltaígí; diúltaídh^†	diúltaídís	—	diúltaítear
verbal noun		diúltú
past participle		diúltaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

diúltach

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

diúltaigh

inflection of diúltach:
1. vocative/genitive masculine singular
2. (archaic) dative feminine singular

Noun

diúltaigh m

inflection of diúltach:
1. vocative/genitive singular
2. nominative/dative plural

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
diúltaigh	dhiúltaigh	ndiúltaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.