diablik

Polish

Etymology

From diabeł +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdjab.lik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ablik
• Syllabification: diab‧lik

Noun

diablik m animal

1. (folklore) devilkin, imp

   Synonyms: diabełek, diablę, dydko

Declension

Declension of diablik

	singular	plural
nominative	diablik	diabliki
genitive	diablika	diablików
dative	diablikowi	diablikom
accusative	diablika	diabliki
instrumental	diablikiem	diablikami
locative	diabliku	diablikach
vocative	diabliku	diabliki

Related terms

adjectives

• diabelny
• diabelski
• diabli
• diaboliczny

 

adverbs

• diabelnie
• diabelsko
• diablo
• diabolicznie

 

nouns

• diabelstwo
• diabeł
• diabełek
• diablę
• diablica
• diaboliczność

 

phrase

• gdzie diabeł nie może, tam babę pośle

 

Further reading

• diablik in Polish dictionaries at PWN