dobrodziejka

Polish

Etymology

From dobrodziej +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.brɔˈd͡ʑɛj.ka/
• Rhymes: -ɛjka
• Syllabification: do‧bro‧dziej‧ka

Noun

dobrodziejka f (masculine dobrodziej)

1. (archaic) female equivalent of dobrodziej (“benefactor”) (beneficent female person; someone who helps others)

   Synonyms: (archaic) benefaktorka, fundatorka, ofiarodawczyni

Declension

Declension of dobrodziejka

	singular	plural
nominative	dobrodziejka	dobrodziejki
genitive	dobrodziejki	dobrodziejek
dative	dobrodziejce	dobrodziejkom
accusative	dobrodziejkę	dobrodziejki
instrumental	dobrodziejką	dobrodziejkami
locative	dobrodziejce	dobrodziejkach
vocative	dobrodziejko	dobrodziejki

Related terms

nouns

• dobrodziejaszek
• dobrodziejstwo

 

Further reading

• dobrodziejka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dobrodziejka in Polish dictionaries at PWN