doczynek

Polish

Etymology

From doczynić +‎ -ek.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /dɔˈt͡ʂɘnɛk/

Noun

doczynek m inan

1. (Far Masovian) work, activity; task (what is to be done)

   Mało ma doczynku. ― He/she/it doesn't have a lot to do.

Further reading

• Antoni Waga (1860) “doczynek”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 751