dopowiadacz
Polish
editEtymology
editFrom dopowiadać + -acz. First attested in 1806.[1]
Pronunciation
editNoun
editdopowiadacz m pers
- one who chimes in
Declension
editDeclension of dopowiadacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dopowiadacz | dopowiadacze |
genitive | dopowiadacza | dopowiadaczy |
dative | dopowiadaczowi | dopowiadaczom |
accusative | dopowiadacza | dopowiadaczy |
instrumental | dopowiadaczem | dopowiadaczami |
locative | dopowiadaczu | dopowiadaczach |
vocative | dopowiadaczu | dopowiadacze |
Related terms
editadjective
nouns
verbs
- dopowiedzieć pf, dopowiadać impf
- powiedzieć pf, powiadać impf
References
editFurther reading
edit- dopowiadacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego