dopuszczenie

Polish

Etymology

From dopuścić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.puʂˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: do‧pusz‧cze‧nie

Noun

dopuszczenie n

1. verbal noun of dopuścić

Declension

Declension of dopuszczenie

	singular
nominative	dopuszczenie
genitive	dopuszczenia
dative	dopuszczeniu
accusative	dopuszczenie
instrumental	dopuszczeniem
locative	dopuszczeniu
vocative	dopuszczenie

Further reading

• dopuszczenie in Polish dictionaries at PWN