dostateczny

Polish

Etymology

From dostatek +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.staˈtɛt͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
• Syllabification: do‧sta‧tecz‧ny

Adjective

dostateczny (not comparable, derived adverb dostatecznie)

1. sufficient, adequate

   Antonym: niedostateczny

Declension

Declension of dostateczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dostateczny		dostateczna	dostateczne	dostateczni	dostateczne
genitive	dostatecznego		dostatecznej	dostatecznego	dostatecznych
dative	dostatecznemu		dostatecznej	dostatecznemu	dostatecznym
accusative	dostatecznego	dostateczny	dostateczną	dostateczne	dostatecznych	dostateczne
instrumental	dostatecznym		dostateczną	dostatecznym	dostatecznymi
locative	dostatecznym		dostatecznej	dostatecznym	dostatecznych

Noun

dostateczny m inan

1. (education) C (the letter grade assigned) [with z (+ genitive) ‘in what subject’]

   Synonym: trójka

Declension

Declension of dostateczny

	singular	plural
nominative	dostateczny	dostateczne
genitive	dostatecznego	dostatecznych
dative	dostatecznemu	dostatecznym
accusative	dostateczny	dostateczne
instrumental	dostatecznym	dostatecznymi
locative	dostatecznym	dostatecznych
vocative	dostateczny	dostateczne

Related terms

adjective

• dostatni

 

Further reading

• dostateczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dostateczny in Polish dictionaries at PWN