dostojeństwo

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dostojeństwo. By surface analysis, dostojny +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.stɔˈjɛɲ.stfɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲstfɔ
• Syllabification: do‧sto‧jeń‧stwo

Noun

dostojeństwo n

1. (literary) dignity (state of being dignified or worthy of esteem)

   Synonym: powaga

2. (literary) dignity (dignified and solemn nature of something)
3. (obsolete) dignity (high office)

   Synonyms: godność, stanowisko, urząd

Declension

Declension of dostojeństwo

	singular	plural
nominative	dostojeństwo	dostojeństwa
genitive	dostojeństwa	dostojeństw
dative	dostojeństwu	dostojeństwom
accusative	dostojeństwo	dostojeństwa
instrumental	dostojeństwem	dostojeństwami
locative	dostojeństwie	dostojeństwach
vocative	dostojeństwo	dostojeństwa

Related terms

adjective

• dostojny

 

adverb

• dostojnie

 

nouns

• dostojniczka
• dostojnik
• dostojność

 

verbs

• dostojnieć impf
• zdostojnieć pf

 

Further reading

• dostojeństwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dostojeństwo in Polish dictionaries at PWN