See also: dowódcą and dôwódca

Kashubian

edit

Etymology

edit

From dowòdzëc +‎ -ca. Compare Polish dowódca and Slovincian dôwódca.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /dɔˈwot.t͡sa/
  • Rhymes: -ott͡sa
  • Syllabification: do‧wód‧ca

Noun

edit

dowódca m pers

  1. (military) commander, commanding officer, leader (one who leads a group of people fighting, especially a military unit)

Further reading

edit
  • Sychta, Bernard (1967) “dovȯdca”, in Słownik gwar kaszubskich [Dictionary of Kashubian dialects] (in Polish), volumes 1 (A – Ǵ), Wrocław: Ossolineum, page 233
  • Jan Trepczyk (1994) “dowódca”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “dowódca”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[1]
  • dowódca”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Polish

edit
 
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From dowodzić +‎ -ca. First attested in 1755.[1] Compare Kashubian dowódca and Slovincian dôwódca.

Pronunciation

edit
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -utt͡sa
  • Syllabification: do‧wód‧ca

Noun

edit

dowódca m pers (female equivalent dowódczyni, related adjective dowódczy, abbreviation dca or d-ca or dow.)

  1. commander, commanding officer, leader (one who leads a group of people fighting, especially a military unit)
    Synonyms: głównodowodzący, komendant, naczelnik
  2. (Warmia) gangleader (leader of robbers)
  3. (obsolete) leader, boss (one who leads a group of people, especially in a group task)

Declension

edit

References

edit
  1. ^ Kuryer Polski (in Polish), number 123, 1755, page 4

Further reading

edit