drogowiec

Polish

Etymology

From droga +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /drɔˈɡɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: dro‧go‧wiec

Noun

drogowiec m pers

1. (colloquial) roadworker

Declension

Declension of drogowiec

	singular	plural
nominative	drogowiec	drogowcy/drogowce (deprecative)
genitive	drogowca	drogowców
dative	drogowcowi	drogowcom
accusative	drogowca	drogowców
instrumental	drogowcem	drogowcami
locative	drogowcu	drogowcach
vocative	drogowcze	drogowcy

Further reading

• drogowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• drogowiec in Polish dictionaries at PWN