Latin

edit

Etymology

edit

From dulcō (I sweeten) +‎ -tor, from dulcis (sweet).

Pronunciation

edit

Noun

edit

dulcātor m (genitive dulcātōris); third declension

  1. a sweetener

Declension

edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dulcātor dulcātōrēs
Genitive dulcātōris dulcātōrum
Dative dulcātōrī dulcātōribus
Accusative dulcātōrem dulcātōrēs
Ablative dulcātōre dulcātōribus
Vocative dulcātor dulcātōrēs
edit

References

edit