dulcitudo
Latin
editEtymology
editFrom dulcis (“sweet”) + -tūdō.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): [dʊɫ.kɪˈtuː.doː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪ul̠ʲ.t͡ʃiˈt̪uː.d̪o]
Noun
editdulcitūdō f (genitive dulcitūdinis); third declension
Declension
editThird-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dulcitūdō | dulcitūdinēs |
genitive | dulcitūdinis | dulcitūdinum |
dative | dulcitūdinī | dulcitūdinibus |
accusative | dulcitūdinem | dulcitūdinēs |
ablative | dulcitūdine | dulcitūdinibus |
vocative | dulcitūdō | dulcitūdinēs |
Synonyms
edit- (agreeableness, charm): amoenitās, dulcēdō, iūcunditās, lepor
- (sweetness): dulcēdō, dulcitās, dulcor, mel, mellinia, suāvitās
Antonyms
edit- (antonym(s) of “sweetness”): acerbitās, amāritās, amāritūdō, austēritās
Related terms
editDescendants
edit- → English: dulcitude
- Italian: dolcitudine
- Old Galician-Portuguese: dulçedũe
- Spanish: dulcedumbre
References
edit- “dulcitudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “dulcitudo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dulcitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.