dyktat

Polish

Etymology

Borrowed from German Diktat, from Latin dictātus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɘk.tat/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘktat
• Syllabification: dyk‧tat

Noun

dyktat m inan

1. diktat (a dogmatic decree, especially issued by one who rules without popular consent)
2. (politics) stranglehold, supremacy (absolute control)

Declension

Declension of dyktat

	singular	plural
nominative	dyktat	dyktaty
genitive	dyktatu	dyktatów
dative	dyktatowi	dyktatom
accusative	dyktat	dyktaty
instrumental	dyktatem	dyktatami
locative	dyktacie	dyktatach
vocative	dyktacie	dyktaty

Derived terms

noun

• dyktatura

Related terms

adjective

• dyktatorski

nouns

• dyktator
• dyktatorka
• dyktatorstwo

Further reading

• dyktat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dyktat in Polish dictionaries at PWN