dymnik

Polish

Etymology

From dym +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɨm.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨmɲik
• Syllabification: dym‧nik

Noun

dymnik m inan

1. chimney, flue (vertical tube or hollow column)

Declension

Declension of dymnik

	singular	plural
nominative	dymnik	dymniki
genitive	dymnika	dymników
dative	dymnikowi	dymnikom
accusative	dymnik	dymniki
instrumental	dymnikiem	dymnikami
locative	dymniku	dymnikach
vocative	dymniku	dymniki

Derived terms

adjective

• dymnikowy

 

Further reading

• dymnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dymnik in Polish dictionaries at PWN