dziwaczek

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑiˈva.t͡ʂɛk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂɛk
• Syllabification: dzi‧wa‧czek

Etymology 1

From dziwak +‎ -ek.

Noun

dziwaczek m pers

1. Diminutive of dziwak

Declension

Declension of dziwaczek

	singular	plural
nominative	dziwaczek	dziwaczkowie/dziwaczki (deprecative)
genitive	dziwaczka	dziwaczków
dative	dziwaczkowi	dziwaczkom
accusative	dziwaczka	dziwaczków
instrumental	dziwaczkiem	dziwaczkami
locative	dziwaczku	dziwaczkach
vocative	dziwaczku	dziwaczkowie

Noun

dziwaczek m inan

1. Any plant of the genus Mirabilis

Declension

Declension of dziwaczek

	singular	plural
nominative	dziwaczek	dziwaczki
genitive	dziwaczka	dziwaczków
dative	dziwaczkowi	dziwaczkom
accusative	dziwaczek	dziwaczki
instrumental	dziwaczkiem	dziwaczkami
locative	dziwaczku	dziwaczkach
vocative	dziwaczku	dziwaczki

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

dziwaczek f

1. genitive plural of dziwaczka

Further reading

• dziwaczek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziwaczek in Polish dictionaries at PWN