enirigar
Ido edit
Etymology edit
en- + irar (“to go”) + -igar
Verb edit
enirigar (present tense enirigas, past tense enirigis, future tense enirigos, imperative enirigez, conditional enirigus)
Conjugation edit
Conjugation of enirigar
|
present | past | future | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | enirigar | enirigir | enirigor | ||||
| tense | enirigas | enirigis | enirigos | ||||
| conditional | enirigus | ||||||
| imperative | enirigez | ||||||
| adjective active participle | eniriganta | eniriginta | enirigonta | ||||
| adverbial active participle | enirigante | eniriginte | enirigonte | ||||
| nominal active participle | singular | eniriganto | eniriginto | enirigonto | |||
| plural | eniriganti | eniriginti | enirigonti | ||||
| adjective passive participle | enirigata | enirigita | enirigota | ||||
| adverbial passive participle | enirigate | enirigite | enirigote | ||||
| nominal passive participle | singular | enirigato | enirigito | enirigoto | |||
| plural | enirigati | enirigiti | enirigoti | ||||