Latin edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

Collateral form of equester.

Adjective edit

equestris (neuter equestre); third-declension two-termination adjective

  1. Alternative form of equester
    Ōrdō Equestris Sānctī Sepulcrī HierosolymītānīThe Equestrian Order of the Holy Sepulchre of Jerusalem
    • circa 20 BC, Titus Livius Patavinus (author), Wilhelm Weissenborn (editor), Ab Urbe Condita Libri (2nd ed., 1884), volume II (books xxi–xxx), book xxvii, chapter 1, §§ 1011 (page 356):
      neque ea spes vana fuit; nam cum comminus acie et peditum certamine multi cecidissent Romanorum, starent tamen ordines signaque, equestris tumultus a tergo, simul a castris clamor hostilis auditus sextam ante legionem, quae in secunda acie posita prior ab Numidis turbata est, quintam deinde atque eos, qui ad prima signa erant, avertit.
Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative equestris equestre equestrēs equestria
Genitive equestris equestrium
Dative equestrī equestribus
Accusative equestrem equestre equestrēs
equestrīs
equestria
Ablative equestrī equestribus
Vocative equestris equestre equestrēs equestria

Etymology 2 edit

Regularly declined forms of equester.

Adjective edit

equestris

  1. inflection of equester:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. genitive masculine/feminine/neuter singular