estaño
See also: estañó
Galician edit
Etymology 1 edit
From Old Galician-Portuguese [Term?], from Latin stannum, stagnum,[1] of Celtic origin, probably from Proto-Celtic *stagnos.
Alternative forms edit
Pronunciation edit
Noun edit
estaño m (uncountable)
- tin
- 1439, X. Ferro Couselo, editor, A vida e a fala dos devanceiros. Escolma de documentos en galego dos séculos XIII ao XVI, Vigo: Galaxia, page 421:
- Iten, ordenaron que qual quer persona de fora parte ou da çibdade que trouxer estaño ou chonbo ou peltre ou cobre ou latón labrado ou por labrar [...] que page do que vender de cada XV mrs, duas brancas.
- Item, they ordered that any person, either from outside or from the city, who would bring tin or lead or pewter or cooper or brass, wrought or unwrought [...] shall pay for each 15 morabedis they sold, two brancas.
References edit
- “estaño” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “estaño” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “estaño” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “estaño” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “estaño” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “estaño”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Etymology 2 edit
Verb edit
estaño
Spanish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Inherited from Old Spanish estanno, from Latin stannum, stagnum, of Celtic origin; see also Irish stán.
Noun edit
estaño m (uncountable)
Derived terms edit
Etymology 2 edit
Verb edit
estaño
Further reading edit
- “estaño”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014