eterificare
Italian edit
Etymology edit
From etere (“ether”) + -ficare.
Verb edit
eterificàre (first-person singular present eterìfico, first-person singular past historic eterificài, past participle eterificàto, auxiliary (transitive) avére or (intransitive) èssere)
- (transitive, intransitive) to etherify
Conjugation edit
Conjugation of eterificàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
1Transitive.
2Intransitive.
Related terms edit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French éthérification.
Noun edit
eterificare f (plural eterificări)
Declension edit
Declension of eterificare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) eterificare | eterificarea | (niște) eterificări | eterificările |
genitive/dative | (unei) eterificări | eterificării | (unor) eterificări | eterificărilor |
vocative | eterificare, eterificareo | eterificărilor |