fæða

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfaiːða/

  Rhymes: -aiːða

Etymology 1

From Old Norse fœða (“to feed, to give birth”), from Proto-Germanic *fōdijaną, ultimately from Proto-Indo-European *peh₂-. Cognate to Faroese føða, Swedish föda, Norwegian and Danish føde, English feed, Dutch voeden.

Verb

fæða (weak verb, third-person singular past indicative fæddi, supine fætt)

1. to give birth to
2. to feed, to nourish

Conjugation

fæða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fæða
supine (sagnbót)		fætt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fæðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fæði	við fæðum	present (nútíð)	ég fæði	við fæðum
	þú fæðir	þið fæðið		þú fæðir	þið fæðið
	hann, hún, það fæðir	þeir, þær, þau fæða		hann, hún, það fæði	þeir, þær, þau fæði
past (þátíð)	ég fæddi	við fæddum	past (þátíð)	ég fæddi	við fæddum
	þú fæddir	þið fædduð		þú fæddir	þið fædduð
	hann, hún, það fæddi	þeir, þær, þau fæddu		hann, hún, það fæddi	þeir, þær, þau fæddu
imperative (boðháttur)	fæð (þú)	fæðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fæddu	fæðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fæðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að fæðast
supine (sagnbót)		fæðst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fæðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fæðist	við fæðumst	present (nútíð)	ég fæðist	við fæðumst
	þú fæðist	þið fæðist		þú fæðist	þið fæðist
	hann, hún, það fæðist	þeir, þær, þau fæðast		hann, hún, það fæðist	þeir, þær, þau fæðist
past (þátíð)	ég fæddist	við fæddumst	past (þátíð)	ég fæddist	við fæddumst
	þú fæddist	þið fæddust		þú fæddist	þið fæddust
	hann, hún, það fæddist	þeir, þær, þau fæddust		hann, hún, það fæddist	þeir, þær, þau fæddust
imperative (boðháttur)	fæðst (þú)	fæðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fæðstu	fæðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fæddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fæddur	fædd	fætt		fæddir	fæddar	fædd
accusative (þolfall)	fæddan	fædda	fætt		fædda	fæddar	fædd
dative (þágufall)	fæddum	fæddri	fæddu		fæddum	fæddum	fæddum
genitive (eignarfall)	fædds	fæddrar	fædds		fæddra	fæddra	fæddra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fæddi	fædda	fædda		fæddu	fæddu	fæddu
accusative (þolfall)	fædda	fæddu	fædda		fæddu	fæddu	fæddu
dative (þágufall)	fædda	fæddu	fædda		fæddu	fæddu	fæddu
genitive (eignarfall)	fædda	fæddu	fædda		fæddu	fæddu	fæddu

Derived terms

• fæðast
• fæddur

Etymology 2

From Old Norse fœða (“food”), from Proto-Germanic *fōdô, ultimately from Proto-Indo-European *peh₂-. Cognate to Faroese føði, Swedish föda, Danish føde, English food.

Noun

fæða f (genitive singular fæðu, no plural)

1. food

Declension

declension of fæða

f-w1	singular
	indefinite	definite
nominative	fæða	fæðan
accusative	fæðu	fæðuna
dative	fæðu	fæðunni
genitive	fæðu	fæðunnar

Synonyms

• fæði
• matur