fletta

See also: flétta

Faroese

fletta (third person singular past indicative fletti, third person plural past indicative flettu, supine flett)

Conjugation of fletta (group v-9)
infinitive	fletta
supine	flett
participle (a5)¹	flettandi	flettur
	present	past
first singular	fletti	fletti
second singular	flettir	fletti
third singular	flettir	fletti
plural	fletta	flettu
	imperative
singular	flett!
plural	flettið!
¹Only the past participle being declined.

From Old Norse fletta, ultimately from the source of Proto-Germanic *splītaną (“to split”).^[1]

fletta (weak verb, third-person singular past indicative fletti, supine flett)

fletta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að fletta
supine (sagnbót)		flett
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flettandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fletti	við flettum	present (nútíð)	ég fletti	við flettum
	þú flettir	þið flettið		þú flettir	þið flettið
	hann, hún, það flettir	þeir, þær, þau fletta		hann, hún, það fletti	þeir, þær, þau fletti

past (þátíð)	ég fletti	við flettum	past (þátíð)	ég fletti	við flettum
	þú flettir	þið flettuð		þú flettir	þið flettuð
	hann, hún, það fletti	þeir, þær, þau flettu		hann, hún, það fletti	þeir, þær, þau flettu

imperative (boðháttur)	flett (þú)	flettið (þið)
	flettu	flettiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flettast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að flettast
supine (sagnbót)		flest
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flettandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flettist	við flettumst	present (nútíð)	ég flettist	við flettumst
	þú flettist	þið flettist		þú flettist	þið flettist
	hann, hún, það flettist	þeir, þær, þau flettast		hann, hún, það flettist	þeir, þær, þau flettist

past (þátíð)	ég flettist	við flettumst	past (þátíð)	ég flettist	við flettumst
	þú flettist	þið flettust		þú flettist	þið flettust
	hann, hún, það flettist	þeir, þær, þau flettust		hann, hún, það flettist	þeir, þær, þau flettust

imperative (boðháttur)	flest (þú)	flettist (þið)
	flestu	flettisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flettur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flettur	flett	flett	flettir	flettar	flett
accusative (þolfall)	flettan	fletta	flett	fletta	flettar	flett
dative (þágufall)	flettum	flettri	flettu	flettum	flettum	flettum
genitive (eignarfall)	fletts	flettrar	fletts	flettra	flettra	flettra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fletti	fletta	fletta	flettu	flettu	flettu
accusative (þolfall)	fletta	flettu	fletta	flettu	flettu	flettu
dative (þágufall)	fletta	flettu	fletta	flettu	flettu	flettu
genitive (eignarfall)	fletta	flettu	fletta	flettu	flettu	flettu

^ Pokorny, Julius (1959) “1000”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, page 1000

fletta