flétta

See also: fletta

Icelandic

Etymology

See the verb fletta (“to split”)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfljɛhta/

  Rhymes: -ɛhta

Noun

flétta f (genitive singular fléttu, nominative plural fléttur)

1. braid, plait
2. lichen

Declension

declension of flétta

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	flétta	fléttan	fléttur	flétturnar
accusative	fléttu	fléttuna	fléttur	flétturnar
dative	fléttu	fléttunni	fléttum	fléttunum
genitive	fléttu	fléttunnar	flétta/fléttna	fléttanna/fléttnanna

Verb

flétta (weak verb, third-person singular past indicative fléttaði, supine fléttað)

1. to plait, weave
2. (computing) to interleave

Inflection

flétta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að flétta
supine (sagnbót)		fléttað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fléttandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flétta	við fléttum	present (nútíð)	ég flétti	við fléttum
	þú fléttar	þið fléttið		þú fléttir	þið fléttið
	hann, hún, það fléttar	þeir, þær, þau flétta		hann, hún, það flétti	þeir, þær, þau flétti
past (þátíð)	ég fléttaði	við fléttuðum	past (þátíð)	ég fléttaði	við fléttuðum
	þú fléttaðir	þið fléttuðuð		þú fléttaðir	þið fléttuðuð
	hann, hún, það fléttaði	þeir, þær, þau fléttuðu		hann, hún, það fléttaði	þeir, þær, þau fléttuðu
imperative (boðháttur)	flétta (þú)	fléttið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fléttaðu	fléttiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fléttast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að fléttast
supine (sagnbót)		fléttast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fléttandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fléttast	við fléttumst	present (nútíð)	ég fléttist	við fléttumst
	þú fléttast	þið fléttist		þú fléttist	þið fléttist
	hann, hún, það fléttast	þeir, þær, þau fléttast		hann, hún, það fléttist	þeir, þær, þau fléttist
past (þátíð)	ég fléttaðist	við fléttuðumst	past (þátíð)	ég fléttaðist	við fléttuðumst
	þú fléttaðist	þið fléttuðust		þú fléttaðist	þið fléttuðust
	hann, hún, það fléttaðist	þeir, þær, þau fléttuðust		hann, hún, það fléttaðist	þeir, þær, þau fléttuðust
imperative (boðháttur)	fléttast (þú)	fléttist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fléttastu	fléttisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fléttaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fléttaður	fléttuð	fléttað		fléttaðir	fléttaðar	fléttuð
accusative (þolfall)	fléttaðan	fléttaða	fléttað		fléttaða	fléttaðar	fléttuð
dative (þágufall)	fléttuðum	fléttaðri	fléttuðu		fléttuðum	fléttuðum	fléttuðum
genitive (eignarfall)	fléttaðs	fléttaðrar	fléttaðs		fléttaðra	fléttaðra	fléttaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fléttaði	fléttaða	fléttaða		fléttuðu	fléttuðu	fléttuðu
accusative (þolfall)	fléttaða	fléttuðu	fléttaða		fléttuðu	fléttuðu	fléttuðu
dative (þágufall)	fléttaða	fléttuðu	fléttaða		fléttuðu	fléttuðu	fléttuðu
genitive (eignarfall)	fléttaða	fléttuðu	fléttaða		fléttuðu	fléttuðu	fléttuðu